zondag 30 maart:: saying goodbye to the continent

Eindelijk weg!! Met de auto naar station Brussel-Zuid. Dwars door Brussel en zonder Tomtom. Kortom: een gespannen sfeertje in de auto van komen we nog wel of niet op tijd. Een treintje later pakken kan niet, want de plaatsen zijn gereserveerd. Eindelijk het station gevonden, en toen ook nog eens een kwartier zoeken naar een parkeerplek. Gelijk al de eerste beproeving met al het gesjouw: twee volle koffers, een paar tassen en ... de vouwfiets, want je blijft toch Nederlander hé ... Dat wordt nog wat in de tram, metro en bus en straks.

Nog gauw even wat foto's maken voor het thuisfront. En dan ineens een hek waar pa en ma niet verder mochten. En we hadden er nog wel zo op gerekend dat we tot op het perron konden komen. Europa is toch één geworden? Je hebt toch geen paspoorten meer nodig en je kunt toch zo overal doorlopen? En wat houdt Schengen dan in, of doen de Engelsen, zoals gewoonlijk maar weer niet mee? Net als met de euro, zitten we ons weer blauw te betalen aan het omwisselen van ponden en eusor's.

Maar dat is weer te simpel geredeneerd, en ook de politiebeambte dacht er ook iets anders over. Zelfs toen ik nog een foto wilde nemen, werd ik zeer dringend verzocht dit te laten. Nou ja, niet te moeilijk doen dan maar, voor je het weet zit je als potentiële terrorist in de cel.

Dus snel nog een hand en een paar kussen, en hoplakee ... weg ... Niet eens de tijd om lekker de waterlanders te laten stromen en om nog duizend en één adviezen mee te geven.

Ach, hoeft ook eigenlijk niet, jullie zijn weg en jullie zullen het vanaf nu mooi zelf mogen uitzoeken. Wij twijfelen geen moment dat dat niet gaat lukken. Heel veel succes inieder geval en we hopen dat jullie bij terugkomst Engels kunnen spreken dat ook een beetje op Engels lijkt.

Dit was eenmalig een stukje van mij omdat de foto's erop moesten. Het is nu aan jullie om ons via dit weblog op de hoogte te houden met jullie verhaaltjes en foto's.

Take care.
Pa en ma.