Sista's time!

Zoals de meesten van jullie wel weten, is Engels niet echt het ding van Nes en Bos. Het schrijven van een heel Engels stageverslag al helemaal niet.. Vandaar dat Sab en ik (en ik vermoed dat er nog meer slachtoffers zijn) regelmatig stukken opgestuurd krijgen om “even” na te kijken. Gelukkig ben ik de kwaaiste niet en ben ik altijd bereid daar tijd voor vrij te maken tussen de examenfeesten en de katers door (stiekem vind ik het gewoon heel leuk om lekker met rood alle fouten te markeren). Maar er moet natuurlijk wel iets leuks tegenover staan. Precies: afgelopen weekend trokken Sab en ik voor een paar daagjes naar Londen! De reis verliep gelukkig vlekkeloos, op een klein misverstand bij de douane na. Dus voortaan weet ik, na fijn gefouilleerd te zijn, dat je niet met mobiel door de detectiepoortjes kan (er zit ook overal metaal in…).

Na een paar uurtjes reizen kwamen we dan eindelijk aan bij Nes en Bos’ appartementje. Omdat het al avond was besloten we thuis te blijven en lekker een potje te duizenden! Helaas slaagden we er niet in om als eerste gasten te winnen van Nes en Bos. Wel hadden we nog mooi even de tijd ons lijstje te presenteren met daarop wat we allemaal wilden gaan bezichtigen de komende dagen (made in the train, je moet iets als je je verveelt). Gelukkig voor Es en Jordi hadden we er niet te veel museums opgezet.

Na een fijne nacht op een heerlijk verend bed kon onze eerste echte dag in Londen beginnen! Lucky us begon hij ook nog eens een uur eerder, aangezien de wekker nog niet aan het tijdsverschil was aangepast (oeps). Als eerste op ons lijstje stonden de Tower en de Tower Bridge, waarmee we meteen een paar uur zoet waren. Daarna waren we wel toe aan een drankje na al dat cultuur snuiven, en dus werd de pub aan ons lijstje toegevoegd. Onder het genot van “three beer and an orange juice” (er gaat niks boven een lekker jus’tje!:)) bereidden we ons vast voor op de wedstrijd Nederland-Rusland waar die avond heen zouden gaan. We besloten later ons vast om te kleden in de Mac (waar we toen toevallig waren) om geheel in stijl en vol goede moed op pad te gaan naar het enige echte Holland café in Londen. Ik was klaar voor het zien van mijn allereerste voetbalwedstrijd! Helaas bleek zo’n 2 uur later dat het ook meteen de laatste was, aangezien de Nederlanders flink gedist werden door de Russen. Een kleine baler, want daar ging ook de goede sfeer in het café en het zou een lange metrotocht naar huis worden. Toch vond ik het een zeer geslaagde avond, waarbij ik mezelf zelfs af en toe ‘Hup Holland’ heb horen roepen!

Nadat we de volgende ochtend wèl lekker uitgeslapen hadden, was het tijd om te shoppen! Dus gingen we vol verwachting naar de fameuze Primark. De wilde verhalen die we gehoord hadden over de bizar lage prijzen bleken niet overdreven, dus stonden we enige tijd later met een volle tas en slechts weinig ponden lichter weer buiten. Om even bij te komen, gingen we een lekker croissantje eten in Hyde Park. We luisterden nog even naar het geraaskal op Speakers Corner, Knaat kreeg een “free hug” en toen togen we naar Covent Garden. Daar hebben we lekker in het zonnetje genoten van de straatartiesten en een lekkere pint (of jus’tje) gedronken. Omdat Nes er al de hele dag naar uit had gekeken, gingen we toen snel terug naar Dagenham om de barbecue aan te steken. De fikse wind gooide echter roet in het eten, dus werd het een barbecue uit de pan. (Het was toch een goed idee hoor Nes.)

Maandag was alweer onze laatste volle dag in Londen. Toen Nes en Bos weer hard aan het werk waren, pakten Knaat en ik de inmiddels bekende metro naar het centrum. Daar hadden we een druk dagje met de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace, de Londen Eye, de Big Ben en Westminster Abbey. Natuurlijk moesten we ook langs Harrods. Daar hebben we wat minder ingeslagen dan bij de Primark, namelijk maar 1 item. Daar hebben we echter wel veel plezier aan beleefd, want toen Knaat hem zag wist ze niet zeker of ze hem wel wilde. Later besloot ze toch dat ze hem wilde kopen, dus moesten we hem weer zien te vinden… Na zeker vijf keer de hele verdieping te hebben gehad, werd onze zoektocht gelukkig beloond (en even later vonden we ook de shopping guide, met plattegrond...)

Met moeie voetjes gingen we even relaxen in ons favoriete restaurant (met de gele M). Daarna hebben we per ongeluk toch nog wat meer cultuur gesnoven, doordat we langs een optreden van een operazanger kwamen op Trafalger Square. Dit was (helaas) al snel afgelopen en werd gevolgd door Indiase zangers en dansers. Nadat we ons weer verenigd hadden met onze gastvrouw en –heer, hebben we genoten van nog meer zang en dans, ditmaal van de musical Chicago. Dit spektakel was een mooie afsluiting van dit onvergetelijke weekend! Esther en Jordi, bedankt voor alles! Veel succes met de laatste loodjes bij jullie stage en veel plezier tijdens de laatste weekjes op Engelse bodem!