the first day at the office!

Woensdag 3 april 2008

The first day at the office!

Na twee dagen heerlijk te hebben uitgeslapen, klonk daar het vervelende geluid van de wekker. De eerste werkdag stond dus op het punt van beginnen. Toen bleek dat wij onze broeken vergeten waren te strijken, dus die moesten ook nog gestreken worden, because you can’t get a second change to make a good first impression, ofzoiets ;). Dus al met al hadden we nog maar de net de bus gehaald, maar het was de moeite waard, aangezien het een pitoreske rode dubbeldekker bus betrof. Toch waren in de bus de eerste zenuwen zichtbaar, zouden we wel uitstappen op de juiste halte en zouden we vervolgens de goede ingang wel kunnen vinden… de eerste opdracht voltooiden we vlekkeloos, de twee verknalde we hopeloos. Ford Motors bleek gigantisch groot te zijn en tevens gigantisch oud. Na met handen en voeten de weg te hebben gevraagd arriveerden we just-in-time! Bij Ford bleek een gladde gladjanes ons de weg naar Penske te moeten leiden. Gelukkig struikelde we niet over alle losliggende straatstenen en uitstekende plafondelen en kwamen heelhuids aan bij het Penske kantoor. Daar bleek een meeting te zijn met ‘nieuwe forkliftdrivers’ en of we maar even aan wilde schuiven en gelijk moesten vertellen wat onze favoriete kleur was … ja je leest het goed, we moesten onze favo kleur noemen… naja het mogen duidelijk zijn dat dat rood was, de kleur van onze AFCA! Esther koos voor blauw, met een schitterende onderbouwing… its like heaven! Vervolgens kwamen alle veiligheidsprocedures en eisen van Penske voorbij, die bedoeld waren voor de forkliftdrivers, maar ze zeiden dat het ons ook wel zou interesseren… nou niet dus, want de presentatie duurde drie uur en het was een hoop saaie korst, te vergelijken met een college van Albert! Daarna hadden we het genoegen om onze nieuwe outfit te mogen showen, some yellow safety shirts en steal shoes afgemaakt met een mooi safety brilletje, or something like that! Na eenmaal een rondje te hebben gelopen over de catwalk gingen we met zijn alle het warehouse in, een schitterend iets natuurlijk voor de logistici onder ons! Het bleek alleen een warehouse te zijn wat aandeed alsof het gebouwd was voor de eerste wereldoorlog, so we were not amused! Gedurende de rondleiding werden we wel langzaam expert op het gebied van automotive, van velg te spoiler, alle auto accecoires kwamen voorbij. Gelukkig was het inmiddels rond een uur of twaalf geworden en werd het tijd voor de lunch en tot onze grote verbazing was er een redelijk luxe kantine, alleen bleek deze zich te bevinden op zeker 800 meter van ons kantoor ( it isn’t a joke) Daar aangekomen bleken we ons geld vergeten :S, lekker dan! Maar toen was daar een engel genaamd Pieter, de enige engineer in town, deze goed heiligman wilde ons wel wat geld lenen. Het bleek ook nog een eens een Nederlander te zijn! Dus wat wil je nog meer, een soort soulmate in England ;) Later op de dag zou ook nog eens blijken dat hij gedeeltelijk onze opdrachtgever zou worden. Na als een Nederlander optimaal te hebben genoten van een gratis lunch bleek onze opdracht te beginnen. Wij moesten de Marketplace in kaart gaan brengen, wat neerkomt op het in kaart brengen van het warehouse, wat voor het Marketplace gedeelte zeker 20.000 m3 betrof. Voor de rest zal er in dit gedeelte niet teveel worden ingegaan worden op onze opdracht aangezien dat voer is voor de echte logistici onder ons. Wel kan gezegd worden dat de Penske employees over het algemeen vriendelijke mensen zijn, die ons gewoon willen verstaan, ondanks ons mindere engels speaken! ;) Deze mensen, althans de slimme (office mensen) moeten het doen met een armzalig kantoor van hooguit 20 m2, die zij als goedbetaalde logistici met zeker 4 mensen moesten delen. Het zag er dus slecht uit voor ons, wat dus een soort Oostvogels deja vu betekende (weer geen werkplek) Gelukkig hebben we, vraag niet hoe, een groter kantoor gekregen dan zij, aangezien in ons kantoor een achtergrond muziekje hoorbaar is van de the gym van de duurst betaalde ford mensen, waar wij helaas geen gebruik van mogen maken! Nadat ons kantoor eindelijk was ingericht dachten wij eindelijk naar huis te mogen ( ja de 8 uurtjes zaten er alweer een kwartier op) kwam er weer een vraag…. Dit bleek tot onze grote verbazing een aanbod te zijn van een etentje van onze Pieter bij een goed Italiaans restaurant, dus als stagiairs binnengekomen en uitetend de dag afsluiten als echte zakenlui! Het eten bleek van goede kwaliteit, dus eind goed al goed! Nog 69 dagen te gaan ….To be continued!