Last week New Zealand

Inmiddels zijn onze laatste dagen aangebroken van onze roadtrip door het kiwi land. Toch jammer, aangezien de Nederlandse kou en donkere dagen ons sneller naderen dan ons lief is. Dit gevoel werd gisteren ook nog eens extra versterkt, aangezien we met 27 graden een heerlijk stranddagje hebben gehad!

Echter heeft het ons de afgelopen dagen niet altijd even meegezeten zoals gisteren, dus jaloers hoeven jullie dan ook niet te zijn ;-)! Uiteraard zullen we dit nog eventjes toelichten.

Na ons fantastische skydiving avontuur, was het tijd om het plaatsje Te Anau aan te doen. Oftewel de laatste stop voordat je de ongerepte schoonheid van Milford Sound kan zien, een soort van hemel op aarde voor de natuurliefhebbers. Echter waren de weergoden ons alles behalve gunstig gezind, waardoor de weg naar de Milford Sounds zelfs was afgezet vanwege ingestorte rotsen en allerlei ander onheil wat ons eventueel zou kunnen treffen op de weg. En de weersvoorspellingen voor de komende dagen was regen, regen en nog eens regen. Conclusie, een paar uur voor niks gereden en een dag verloren in een verder nietszeggend dorpje.

Na het dorpje vaarwel te hebben gezegd was het andermaal tijd voor een autoritje van 4 uur in ons instabiele hippiecampertje naar de stad Dunedin. De 1 na grootste stad van het zuidereiland na Christchurch. Een echte aanrader, aangezien rondleidingen in de chocoladefabriek van Cadbury te boeken zijn. Oftewel veel chocola eten voor weinig geld ;-)

Echter bleek ons autootje een apart geluid te maken in Dunedin, in zijn lage versnellingen. Netjes gebeld naar de verhuurmaatschappij, welke ons het adres gaf van een repairshop. Dit bleek het oude adres te zijn, aangezien de beste repairder allang verhuist was. Moet kunnen dachten wij, een kleinigheidje houd je altijd ;-). Na een vluchtige blik gaf de monteur aan dat hij de dag erop 2 uur nodig zou hebben. Oftewel een extra dagje Dunedin voor ons. Helaas kwamen er steeds meer uren bij en na een dag doelloos te hebben rondgelopen was het nog steeds niet gemaakt. Dit alles was te wijten aan gebrek aan onderhoud zoals de monteur het omschreef. Zoals begrijpelijk zijn wij dan ook niet heel blij meer met onze verhuurtoko, aangezien de gehuurde tomtom het ook al halverwege onze reis had begeven. Dit alles betekende wel dat we nu zowel autoloos en dakloos waren deze dag. Uiteindelijk heeft de verhuurmaatschappij nog wel een goed hotel geregeld in het centrum, oftewel een paar pintjes drinken zonder je druk te hoeven maken om het alcoholpercentage in je bloed ;-).

Gelukkigerwijs, na nog een paar extra uren arbeid konden we de volgende dag dan eindelijk vertrekken.

We besloten gelijk door te gaan naar Christchurch en gelukkigerwijs heeft de auto de tocht van 5 uur overleefd. Het was inmiddels ook al donker en dus tijd om maar eens vroeg te gaan slapen.

Na goed te hebben geslapen was het weer eens tijd om in onze rol van Japanner te duiken en veel foto's te gaan maken in de omgeving van Christchurch. Voor degene welke het niet weten, in september 2010 en februari 2011 is deze stad getroffen door een aardbeving, welke het centrum toentertijd verwoest heeft. Echter hadden wij nu verwacht dat het toch wel weer redelijk bruisend zou zijn. Maar tot onze grote verbazing was het centrum op een paar 'container' winkels na een look a like oorlogzone. Het centrum was nog steeds volledig afgezet en alle getroffen gebieden/ winkels waren nog steeds zichtbaar. Een echt spookcentrum, heel bizar en heel indrukwekkend.

Nog onder de indruk van het centrum reden we naar de top van een berg in de omgeving van Christchurch welke ons een adembenemend mooi uitzicht gaf van de omgeving. Al klinkt dit wat vreemd in combinatie met bovenstaande.

En zoals in de intro al beschreven, hebben we inmiddels ook een lekker stranddagje gehad.

En aangezien ons fototoestel eerst kuren vertoonde, hadden we nog eventjes gewacht met het plaatsen van dit verslag omdat het verslag zonder foto's niet compleet zou zijn. Alleen tot onze grote spijt heeft ons fototoestel het om onverklaarbare redenen definitief begeven. Zodoende hebben we de afgelopen dagen, terwijl we weer van het vriendennetwerk van Leo en Annemieke ( oom en tante van mij, Jordi) gebruik hebben kunnen maken geen foto's meer kunnen maken. Daarentegen hebben we wel in een lekker bed geslapen en ook weer eens een gezonde maaltijd mogen nuttigen, dat dan weer wel natuurlijk. :-)

Al met al een hoop belevenissen de afgelopen week.


Groetjes, Es and Bos!